Wiersz stał się dla mnie sposobem na życie - urodziłem się w czasach, w których Żyd nie miał prawa się urodzić. Dlatego to mnie tak gnębi i dlatego tak dużo o tym piszę. Jedyną nadzieją, że można coś zmienić, jest rączka mojej dwuletniej córki, odrywająca mnie od klawiatury komputera. Czterdzieści lat temu marzyłem, że przyjdzie taki czas, iż nie będę uprawiał poezji „obywatelskiej”, wyszło na to, że byłem naiwny....
