Fragment tekstu: Dla Mary Pat, która otworzyła właściwe drzwi Panie, ten, kto chce zarabiać na chleb, pisząc książki, musi być pewny siebie jak książę, przebiegły jak dworzanin i odważny jak włamywacz. dr Samuel Johnson Rozdział I - Gramercy Park to oaza na środku szalejącego morza - powiedziała pani Henrietta Tyler. - Można się tam schronić przed pociskami zawistnego losu, o których mówi poeta. - Pani Henrietta westchnęła. Wyglądała jak ktoś, kto patrzy na oazę wynurzającą się z morza. - Młody człowieku - zaczęła. - Nie wiem, co bym zrobiła bez tego błogosławionego kawałka zieleni. Po prostu nie wiem.Błogosławiony kawałek zieleni to prywatny park, który znajduje się w pobliżu Wschodniej Dwudziestej Ulicy. Otacza go żelazne ogrodzenie wysokie na siedem albo osiem stóp, a zamknięta brama broni wstępu niepożądanym osobom. Mogą tam wejść jedynie mieszkańcy budynków znajdujących się obok parku. Ci ludzie płacą roczną składkę, dzięki której skwer jest dobrze utrzymany, żelazną bramę...
Włamywacz, który miał się za Bogarta
Fragment tekstu: Dla Ottona Penzlera Autor ma przyjemność docenić pomoc Ragdale Foundation z Lake Forest w stanie Illinois, gdzie dokonano części przygotowań do niniejszej książki, a także wsparcie Virginia Center for the Creative Arts w Sweet Briar w Wirginii, gdzie ją napisał. Rozdział I Kwadrans po dziesiątej w ostatnią środę maja wsadziłem piękną kobietę do taksówki i patrzyłem, jak odjeżdża z mojego życia, a przynajmniej z najbliższej okolicy. Potem zszedłem z krawężnika i złapałem drugą taksówkę.Róg Siedemdziesiątej Pierwszej Ulicy i West Endu, powiedziałem kierowcy.Był przedstawicielem ginącego gatunku, ten zasuszony stary sęp, dla którego angielski był mową ojczystą.- To pięć przecznic stąd, cztery prosto i jedna w bok. Mamy piękną noc, więc co taki młody człowiek jak pan robi w taksówce?Próbuje zdążyć na czas, pomyślałem. Te dwa filmy trwały trochę dłużej, niż przewidywałem, a musiałem wpaść do swojego mieszkania, zanim pospieszę do cudzego.- Dokucza mi noga - powiedzia...
Fragment tekstu: Dla mojego syna Kita jako wyrazwszystkich mych nadziei, marzeń i miłości Choć być może mą duszę mrok spowije, To odrodzi się ona w blasku świetlistym. Zbyt zawsze gorąco kochałem gwiazdy, By lękać się ciemności nocy. Sarah Williams, Stary astronom do swych uczniów Część pierwszaPOCZUCIE KOŃCA A ta długa wąska kraina Obietnic jest pełna… Diakon Blue, Wages Day 1 Kiedy Rebus brał z rąk przewodnika żółty ochronny kask, zapadały już ciemności.- Myślimy, że chyba tu znajdzie się administracja - powiedział przewodnik. Nazywał się David Gilfillan, pracował w Szkockim Towarzystwie Historycznym i z ramienia Towarzystwa nadzorował prace archeologiczne w Queensberry House. - Oryginalna budowla pochodzi z drugiej połowy siedemnastego wieku. Jej pierwszym właścicielem był lord Hatton. Potem, pod koniec wieku, kiedy posiadłość przeszła w ręce pierwszego diuka Queensberry, rozbudowano ją. Zapewne stała się wtedy jednym z najwsp...
Fragment tekstu: Me serce przepełnia gwałtowne jak burza,Zabójcze powietrze z odległej krainy.Co kryją błękitne, pamiętne te wzgórza,Podniebne iglice, uprawne doliny? A.E. Housman, A Shropshire Lad, XL (tłum. Tatiana Grzegorzewska) Dla Nicka i Pippy Część pierwszaŚRODA 1Listopad jest miesiącem zmarłych. Jill Francis dowiedziała się o tym przypadkiem kilka minut przed przyjazdem do Lydmouth.Gdy pociąg ze stukotem wyjechał z tunelu, wiatr buchnął dymem z lokomotywy prosto w okna wagonów. Jill zakaszlała i opuściła książkę. Okno w przedziale było uchylone.- Pani pozwoli… - powiedział siedzący przy drzwiach mężczyzna z brodą.- Dziękuję.Kiedy wyjeżdżali z Paddington dwie i pół godziny temu, przedział był pełen. Teraz zostało ich tylko dwoje. Mężczyzna miał brodę wilka morskiego, co kłóciło się z resztą jego wyglądu. Niewykluczone, że w czasie ...
Fragment tekstu: Rozdział 1 Jest to historia roku pierwszego. Nie przepowiada ostatniego. Nie mam wyrzutów sumienia i nigdy nie miałam. Nie czułam też, co mnie zaskakuje, litości.Nic w moim wcześniejszym życiu nie przygotowało mnie na to, czym się stałam. Ani też na tę chwilę, gdy raptem rzeczywistość wymusiła na mnie, bym wykrzesała z siebie wszystkie możliwości czy nawet więcej.Przez niemal trzydzieści lat wiodłam żywot pobożny i prawy. Żywot wsparty na dwóch filarach: mego powołania nauczycielki malarstwa i obowiązku opieki nad owdowiałą kaleką matką, który to obowiązek spoczywał na mnie jako na miłującej córce.I tak od wieku rozumu, czyli w moim mniemaniu od siódmego roku życia, po rok trzydziesty krążyłam między szkołą a domem w moim wiejskim światku. Rytm moich kroków cicho odmierzał upływ lat. Rozdział 2 Dane geograficzne na temat miejscowości, w której objawiła się zasadnicza natura mojej duszy, nie mają znaczenia. Dokładne położenie tej małej wioski, jednostka admini...
Fragment tekstu: Dla Andy'ego, Joanne i MiriamPamięci Shiry - aleha ha'szalom* Podziękowania Szczególne podziękowania dla Malki Hier i pracowników Muzeum Tolerancji w Los Angeles. Oby wasze idee stały się kiedyś codziennością dla nas wszystkich. Jeden Telefon był z policji. Nie od porucznika, męża Riny, choć z jego posterunku. Rina Decker przez chwilę w napięciu słuchała mężczyzny. Gdy dotarło do niej, że sprawa nie ma związku z Peterem ani z dziećmi, podziękowała Bogu, czując falę nagłej ulgi. A kiedy po chwili poznała powód telefonu policjanta, za sprawą niedawnego lęku o najbliższych wcale nie była tak zszokowana jak powinna.Żydowską populacją West Valley w Los Angeles już w przeszłości wstrząsały przestępstwa na tle rasowym, których kulminacją był słynny zamach sprzed paru lat, gdy pewien człowiek wysiadł z publicznego autobusu i ostrzelał Centrum Społeczności Żydowskiej. Zarówno wtedy, jak i obecnie Centrum pełniło rolę azylu dla swoich członków, ofiarowując im rozma...
