Nadszedł czas buntów i rewolucji, konfliktów i intryg. Nowe Crobuzon jest rozszarpywane od zewnątrz i od wewnątrz. Wojna z nieodgadnionym państwem-miastem Tesh i zamieszki w kraju popychają kipiącą życiem metropolię na skraj katastrofy. Pośród tej zawieruchy tajemnicza, zamaskowana postać wywołuje dziwny bunt, a zdrada i przemoc wybuchają w nieoczekiwanych miejscach. Grupa zdesperowanych uciekinierów z miasta przemierza dziwne i obce kontynenty w poszukiwaniu zaginionej nadziei, nieśmiertelnej legendy. W crobuzońskiej, krwawej godzinie największego zagrożenia ludzie szepczą do siebie: To jest czas Żelaznej Rady. Znamy literaturę science fiction o zacięciu politycznym - w fantasy to China Miéville zostanie zapamiętany jako ten, który pokazał, że także ta konwencja może się w niebanalny sposób zajmować bieżącymi ideami politycznymi. W Żelaznej Radzie widać to najwyraźniej ze wszystkich powieści Miéville’a. Nieposkromiona wyobraźnia pracująca na irracjonalnych założeniach - i...
Fragment tekstu: Me serce przepełnia gwałtowne jak burza,Zabójcze powietrze z odległej krainy.Co kryją błękitne, pamiętne te wzgórza,Podniebne iglice, uprawne doliny? A.E. Housman, A Shropshire Lad, XL (tłum. Tatiana Grzegorzewska) Dla Nicka i Pippy Część pierwszaŚRODA 1Listopad jest miesiącem zmarłych. Jill Francis dowiedziała się o tym przypadkiem kilka minut przed przyjazdem do Lydmouth.Gdy pociąg ze stukotem wyjechał z tunelu, wiatr buchnął dymem z lokomotywy prosto w okna wagonów. Jill zakaszlała i opuściła książkę. Okno w przedziale było uchylone.- Pani pozwoli… - powiedział siedzący przy drzwiach mężczyzna z brodą.- Dziękuję.Kiedy wyjeżdżali z Paddington dwie i pół godziny temu, przedział był pełen. Teraz zostało ich tylko dwoje. Mężczyzna miał brodę wilka morskiego, co kłóciło się z resztą jego wyglądu. Niewykluczone, że w czasie ...
Fragment tekstu: Rozdział pierwszy PRZEZ ŻYWOPŁOT Stał przy oknie w kuchni i przyglądał się jej, jak przechodzi przez żywopłot.Co też tym razem ze sobą targała? Wyglądało to na misę i dzbanek. A może był to stos książek z misą na samej górze?Pastor zdjął okulary, chuchnął na szkła i przetarł je chusteczką. Była to misa i dzbanek, bez wątpienia. Nie potrafił zrozumieć, jak sąsiedni mały, żółty domek zdołał pomieścić wszystkie te rzeczy, które ostatnio udało im się upchnąć w jego domu.- Idealne na twoją komodę - wyjaśniła, gdy otworzył drzwi.- Aha!Wcale nie chciał, aby na jego komodzie stała misa i dzbanek. Blat komody był jego punktem odniesienia, jego schronieniem, jego oazą spokoju pośród szalejącego oceanu zmian. Tam właśnie było miejsce na jego kluczyki do samochodu, jego drobne monety, jego krzyżyki, jego spinki do mankietów, jego portfel, jego książeczkę czekową, pęk kluczy do pomieszczeń kościelnych i mały słoik z guzikami, igłą i nićmi.Tam też leżało lusterko, w którym od cza...
Fragment tekstu: 8 CZERWCA Telefon zadzwonił w najmniej odpowiednim momencie. Ale czego można się spodziewać po telefonach?"Zamknij plastikowy dziób" modliłam się i nic. Dzwonił dalej.Próbowałam nie słyszeć tego przeraźliwego driiin, które zamieniało się w driiiiiiiiin, a potem w jeszcze coś gorszego. Najwyraźniej Bóg obraził się na mnie. To, że zesłał na mnie wszystkie plagi egipskie z wyjątkiem przydatnej od czasu do czasu głuchoty, dowodziło, iż niebo jest na dobre pogniewane na moją biedną osobę. Jednak za co?Otarłam łzy, które niagarą rozpaczy staczały się po mojej twarzy. Powiedziałam coś na próbę, aby pozbyć się chrypy i dodać sobie fasonu twardziela. Brzmiało to tak:- Jasna cholera!Potem sięgnęłam do potwora pana Bella.- Halo?- Co ty jeszcze robisz w domu?Właśnie?! Zamartwiam się, histeryzuję, pluję sobie w brodę, rozpaczam, wylewam potoki łez, wpadam w dołek, łamię się, uprawiam czarnowidztwo. Chcę umrzeć, chcę się utopić (w tych łzach się utopię, a co!), rozdzieram szaty i ...
